Eerste blog

Lieve mensen, de nieuwe website staat online!

In mijn verbeelding was ik er helemaal klaar voor

Van mijn marketing-chick had ik natuurlijk eigenlijk de posts allemaal al klaar moeten hebben van tevoren. Ja, snap ik. En het moet natuurlijk allemaal tegelijk, naar alle social media. Tja, zo had ik het me ook voorgesteld. In mijn verbeelding was het ook ’s ochtends. En was ik er helemaal klaar voor; mijn persoonlijke verhaal geschreven, blogs klaar, alles. Me-ga trots. En bang ook wel, een beetje. Want mijn persoonlijke verhaal is namelijk best kwetsbaar.

Moet ik dat er wel opzetten?

Moet ik dat er eigenlijk wel opzetten? Ik ben toch psycholoog en coach, ik werk toch niet als ervaringsdeskundige? “En tja, je werkgevers dan, van je andere online werkzaamheden? Wat zullen die wel niet denken als ze je verhaal lezen?” Ik voel een innerlijk stemmetje het overnemen. “Ik bedoel: die kun je nu niet kwijtraken hoor! Financieel kun je je dat echt niet veroorloven. In ieder geval niet als je het zekere voor het onzekere wilt nemen. En al die andere mensen dan, in je persoonlijke kring? Je kunt nooit meer terug he, als je dingen op het internet gooit. Zou je dat nou wel doen?”

Tja… ik ga eigenlijk nooit voor de optie ‘het zekere voor het onzekere nemen’. De optie zekerheid. Of: voor veilig gaan. Nee, dat behoort nou niet tot mijn belangrijkste drijfveren.

“Over drijven gesproken: ben je niet een beetje afgedreven? Waar ging je post nou over?”, hoor ik weer een stemmetje zeggen. Volgens mij is het dezelfde: de kritische. Je kent ‘m wel ;). Ik ben moe, dan ziet ‘ie blijkbaar even kans om ’t even over te gaan nemen. Haha, jammer joh.

Ach, zo werkt mijn brein gewoon: website launch –> marketing –> persoonlijk verhaal –> wat vinden mensen van mij –> zekerheid –> drijfveren eh…

Het is wat het is en hartstikke trots

Either way, hartstikke leuk dat verhaal, maar dat staat er dus niet op. Want het is nog niet klaar. En ik schreeuw het dus niet van de daken, want ik ben kapot. Ik ben moe en ik heb het koud. Maar gelukkig drink ik warme thee met citroen en honing die de Spaanse (of eigenlijk Braziliaanse) ober net persoonlijk in mijn theekopje schonk. Ik, zie er momenteel uit alsof ik nog nooit van persoonlijke hygiene gehoord heb.

Maar… mijn website staat online! En er zijn nog allerlei dingen niet af, er staan slordige foutjes her en der, en sommige dingen zijn ook echt nog een beetje lelijk. Maar, andere dingen zijn dan weer heel mooi, al zeg ik het zelf. En eigenlijk ben ik ook zonder mijn verhaal en fantastische marketing, en met foutjes – juist met foutjes – hartstikke trots.

Veel plezier! En stay tuned!

Liefs, Masja