Online therapie

Wat naar dat je daarover twijfelt en dat je blijkbaar een drempel ervaart om hulp te zoeken. Iedereen verdient hulp en emotionele steun, en als je met psychische klachten kampt – of zelfs gewoon niet lekker in je vel zit – is dat al reden genoeg om aan de bel te trekken.

Overigens vind ik eigenlijk dat iedereen af en toe eens naar een psycholoog of coach zou moeten gaan. We gaan toch ook met z’n allen naar de kapper of de sportschool? Zou het dan eigenlijk niet logisch zijn als we onze geest ook zouden onderhouden? Lijkt het je stiekem trouwens niet heel fijn om een ‘plek’ te hebben, puur voor jezelf? Een onafhankelijk iemand die er helemaal voor jóu is en bij wie je vrijuit kunt praten? 

O ja, en ik werk trouwens niet met diagnoses, dus jouw klachten hoeven ook niet aan bepaalde criteria te voldoen om hulp van mij te (kunnen) krijgen. Heb je hier wat aan? 🙂

Wat naar dat je kampt met ernstige psychische klachten. Althans, ik begrijp dat jij ze zo benoemt en ervaart dus. Heel naar nogmaals, dat gun je natuurlijk niemand…

Of je klachten te ernstig zijn om hulp van mij te krijgen? Dat hoeft niet per se:

• In principe schrik ik niet zo snel ergens van terug. Ik heb dan ook verschillende mensen met meerdere diagnoses en diverse behandelingen achter de rug, met succes geholpen. Volgens mij bepaalt niet alleen de ernst van de klachten of hulp passend is, maar ook of je een goede klik hebt met je behandelaar en of de methodes aansluiten bij wat jij nodig hebt. 

• Het is wel belangrijk om helder te krijgen wat je precies bedoelt met ‘ernstig’. Heb je bijvoorbeeld suïcidale gedachten, maar geen actieve doodswens? Dan kunnen we het daar prima over hebben. Juist! Heb je wel een actieve doodswens of vertoon je destructief gedrag waardoor je een gevaar vormt voor jezelf of anderen? In die gevallen kan ik je mogelijk niet voldoende bieden, zo online. Mocht je twijfelen of vragen hebben, stuur me dan een berichtje. Dan kunnen we vanuit daar verder kijken. 

• En ook al zijn je klachten niet zódanig ernstig: het kan natuurlijk zijn dat ik oprecht niet de meeste expertise heb op een bepaald gebied en het gevoel heb dat je elders beter op je plek zal zijn. In dat geval zal ik eerlijk zijn en je mogelijk doorverwijzen naar iemand anders. Het gaat het er mij oprecht om dat jij zo goed mogelijk (verder) geholpen wordt. Boek een intake of neem contact op als je wilt dat ik even met je meekijk.

• Last but not least: zelfs als je klachten te ernstig zijn voor mij om alleen te behandelen, betekent dat niet dat ik je niet kan helpen. Zo werk ik ook met mensen die elders in behandeling zijn, terwijl ik hen daarnaast coach en ondersteun. Uiteraard moeten we dan wel helder afspreken waar de verantwoordelijkheden liggen en wat ik jou wel en niet kan bieden.

Om gelijk met de deur in huis te vallen: ik bied geen garanties. Of mijn aanpak voor jou zal werken, hangt natuurlijk van veel factoren af.

Maar, het feit dat vorige behandelingen niet (voldoende) gewerkt hebben, hoeft niets te zeggen. Soms is het een kwestie van doorzetten, de juiste timing en het vinden van een passende therapeut en methode die écht bij je past. Zo heb ik meerdere mensen geholpen die eerder verschillende vormen van hulp hebben geprobeerd, zonder succes. Maar… het hen bij mij vervolgens wel lukte om hun klachten te verminderen en hun patronen te doorbreken. 

Ik geloof dat mijn maatwerk, de diepgaande maar ook ‘leuke’ en oplossingsgerichte therapie, en mijn mensgerichte aanpak het verschil kunnen maken. En: als jij het gevóel hebt dat ik jou kan helpen, dan is dat waarschijnlijk ook zo… Al is dat alleen maar omdat jij mij dan zal toelaten óm je te kunnen helpen. 

Wil je ontdekken of er inderdaad een klik is en weten wat ik specifiek voor jou kan betekenen? Dan nodig ik je graag uit om een gratis intake te boeken. Tot binnenkort?

Nee, ik ben geen GZ-psycholoog. En dat was een bewuste keuze. Tijdens mijn werk in de specialistische GGZ (eetstoornissencentrum) ben ik vaker gestimuleerd om de GZ-opleiding te volgen, maar er waren altijd twee belangrijke redenen waarom ik daar niet voor koos:

1. Ik heb daar 10 jaar gewerkt, maar altijd parttime. Daarnaast wilde ik andere opleidingen volgen die voor mij net zo belangrijk waren als het werken als psycholoog, zoals een deeltijd toneelopleiding (vier jaar, twee dagen per week), een coachopleiding en een trainingsacteeropleiding (beide één jaar). Als ik moest kiezen, gaf ik steeds de voorkeur aan mijn ‘alternatieve’ trainingen boven de GZ-opleiding.
2. Ik ‘wist’ al dat ik niet in de reguliere hulpverlening zou blijven. Al vóórdat ik met mijn psychologiestudie begon (toen ik 17 jaar was) voelde ik dat ik het anders zou gaan doen. Uiteindelijk heb ik natuurlijk echt wel wat gehad aan mijn studie (al was het vooral de praktijk tijdens mijn stage als ik eerlijk ben ;)), toch begon ik ooit aan de Universiteit met de mindset: ik doe het voor het papiertje en daarna ga ik mijn eigen weg. Intuïtief? Yep. Eigenwijs? Zeker. That’s my spirit. You’re welcome.

Als je bedoelt of ik zelf ervaring heb met psychische klachten, dan is het antwoord: ja.

Als je vraagt of ik als ervaringsdeskundige werk, dan zou ik zeggen: nee, niet op de manier zoals een ervaringswerker dat doet, namelijk door mijn eigen ervaringen expliciet te gebruiken in de begeleiding. Hoewel je soms misschien zult voelen dat ik niet enkel vanuit mijn professionele ervaring spreek, gaat het in de sessies echt over jou, jouw klachten en jouw beleving.

Soms deel ik weleens kort iets uit mijn eigen ervaring (meestal wat later in een traject), maar alleen als ik denk dat het van waarde is voor iemands groei of voor de therapeutische relatie.