Praktische info

Het is lastig om precies te zeggen hoeveel sessies iemand nodig heeft, omdat dit sterk afhankelijk is van de persoon en zijn/haar situatie. Ik werk niet met vaste protocollen waarbij je een vooraf bepaald aantal sessies krijgt op basis van een bepaalde klacht. Mijn ervaring leert namelijk dat elke situatie uniek is: de ene depressie is de andere niet, en iedere persoon heeft zijn of haar eigen verhaal, krachten en valkuilen.

Hoeveel sessies iemand nodig heeft, hangt dus van verschillende factoren af. (Zie ook de vraag “Hoe lang duurt een traject?”)

Om je toch een indicatie te geven: kort gezegd merk ik dat de meeste mensen na 6 — of laten we zeggen 8 — sessies al een heel end zijn! Of anders gezegd: in 6 à 8 sessies kan ik jou in ieder geval alle belangrijkste tools leren om vanaf dan in principe zelf verder te kunnen gaan. Daarna komen in mijn ervaring veel mensen op een kruispunt: sommigen hebben hiermee al voldoende, anderen zoeken verdieping en/of een stok achter de deur om aan de slag te blijven met hun doelen en weer anderen zijn toe aan volgende doelen of willen de sessies op een andere manier voortzetten.  Zie ook de vraag “Hoe ziet een traject eruit?”

De duur van een traject is afhankelijk van verschillende factoren. Allereerst speelt het type en de ernst van de klachten of doelen een grote rol, maar ook of de samenwerking tussen jou en mij goed werkt, en of mijn methodes voor jou effectief zijn. Dit is nooit helemaal te voorspellen. Soms komen mensen met ogenschijnlijk milde klachten, maar blijkt er meer onder te zitten. Anderzijds kunnen mensen met ernstigere klachten, soms zelfs na eerdere behandelingen, ineens een doorbraak ervaren doordat een bepaalde methode eindelijk ‘klikt’.

Daarnaast hangt de duur van het traject af van hoe de sessies ingevuld worden en wat je van het traject verwacht. Sommige mensen kiezen voor een korter behandeltraject, waarbij we afronden zodra de klachten zijn aangepakt. Anderen gebruiken de sessies meer als coaching, waarbij ze bijvoorbeeld een langer traject volgen, maar met een lagere frequentie. Bij weer anderen beginnen we met therapie en schakelen we later over naar coaching, waarbij de sessies als soort incheck-momenten blijven om te reflecteren en doelen bij te stellen. Het kan ook andersom: soms wordt het traject geïntensiveerd of weer opgepakt als er belangrijke veranderingen plaatsvinden, of als iemand mentale gezondheidsklachten begint te ontwikkelen.

Het belangrijkste is: een traject kan blijven bestaan zolang het nuttig en wenselijk voor je is.

De frequentie van de sessies hangt af van jouw situatie en behoeften, maar in principe adviseer ik te beginnen met wekelijkse of tweewekelijkse sessies. Wekelijks is vaak het beste bij bestaande psychische klachten of als je een intensieve start wilt maken. Tweewekelijks is vaak geschikter bij coaching of bij doelen waar meer tijd en ruimte nodig is voor zelfonderzoek en bezinning.

Na een aantal sessies kan de frequentie eventueel worden verlaagd, maar in het begin zou ik dat niet direct aanbevelen. De ervaring leert dat mensen er dan vaak wat langzamer ‘inkomen’ en het lijntje met hun doelen een beetje verliezen. Als het echter toch wenselijk is, bijvoorbeeld om financiële redenen, kan dat uiteraard. Uiteindelijk draait het in principe om jouw wensen en mogelijkheden, en staan jouw behoeften voor mij dus centraal.

Nee, ik werk niet met diagnoses. Of beter gezegd: ik stel ze doorgaans niet, zeker niet op officiële basis. In het verleden deed ik dat wel, toen ik in de gespecialiseerde GGZ werkte, maar het is niet per se ‘mijn ding’.

Dat wil niet zeggen dat ik er tegen ben! Als jij het belangrijk vindt om te onderzoeken of je voldoet aan de criteria voor een bepaalde psychische stoornis, kunnen we dat zeker samen bekijken (afhankelijk van wat je vraag precies is). In sommige gevallen kan het zelfs waardevol zijn om dit te bespreken of om je ergens anders officieel te laten diagnosticeren. Het krijgen van een ‘label’ kan zowel negatieve als positieve effecten hebben, dus dat verdient zorgvuldige overweging.

Ik ben wel altijd open en eerlijk. Dus als ik iets opmerk — of dat nu symptomen, patronen of blind spots zijn — deel ik dat met je, op een zorgvuldige manier en bewust gekozen timing uiteraard.

Nee, in principe niet. Ik werk buiten de reguliere zorg en heb dan ook geen contracten met zorgverzekeraars of verplichtingen richting huisartsen. Mocht het in de toekomst nodig zijn om je door te verwijzen, en jij of je huisarts vindt het prettig als ik de reden hiervoor toelicht, dan kan ik in overleg een brief schrijven.

Ik zal echter nooit zonder jouw toestemming of medeweten gegevens delen met je huisarts of andere behandelaars. Als ik contact opneem, gebeurt dit altijd in samenspraak met jou.

Nee, ik ben geen GZ-psycholoog. En dat was een bewuste keuze. Tijdens mijn werk in de specialistische GGZ (eetstoornissencentrum) ben ik vaker gestimuleerd om de GZ-opleiding te volgen, maar er waren altijd twee belangrijke redenen waarom ik daar niet voor koos:

1. Ik heb daar 10 jaar gewerkt, maar altijd parttime. Daarnaast wilde ik andere opleidingen volgen die voor mij net zo belangrijk waren als het werken als psycholoog, zoals een deeltijd toneelopleiding (vier jaar, twee dagen per week), een coachopleiding en een trainingsacteeropleiding (beide één jaar). Als ik moest kiezen, gaf ik steeds de voorkeur aan mijn ‘alternatieve’ trainingen boven de GZ-opleiding.

2. Ik ‘wist’ al dat ik niet in de reguliere hulpverlening zou blijven. Al vóórdat ik met mijn psychologiestudie begon (toen ik 17 jaar was) voelde ik dat ik het anders zou gaan doen. Uiteindelijk heb ik natuurlijk echt wel wat gehad aan mijn studie (al was het vooral de praktijk tijdens mijn stage als ik eerlijk ben ;)), toch begon ik ooit aan de Universiteit met de mindset: ik doe het voor het papiertje en daarna ga ik mijn eigen weg. Intuïtief? Yep. Eigenwijs? Zeker. That’s my spirit. You’re welcome.

Nee, therapiesessies worden bij mij niet vergoed. En eerlijk gezegd ben ik daar best blij mee. Dit bedoel ik niet vervelend naar jou toe. Ik bedoel meer dat ik voor mezelf blij ben dat ik niet hoef te werken met diagnoses, codes in systemen, lange rapporten moet schrijven of honderden brieven naar huisartsen moet sturen. Ik hoef ook niet te voldoen aan bepaalde ‘productie’, zoals het geval is in de reguliere zorg. 

Ik besteed mijn tijd, energie en aandacht liever aan het echte werk: het daadwerkelijk spreken met en helpen van mensen. Van jou.

Dat betekent natuurlijk niet dat ik jouw vraag of wens niet begrijp. Als jouw klachten voldoen aan de criteria voor een bepaalde psychische stoornis, waardoor je voor therapie in de reguliere zorg in aanmerking kan komen en een behandeltraject dus wél vergoed kunt krijgen, dan snap ik het volkomen als je daarvoor kiest. Sterker, soms raad ik dat zelfs ook aan. Maar er kunnen allerlei redenen zijn waarom je dat niet wilt, nóg niet wilt, of misschien niet méér wilt. Of misschien zou je best een vergoede therapie willen, maar sta je op een lange wachtlijst en wil je niet zo lang wachten. In al deze gevallen zou ik je graag helpen! En als mijn tarieven voor 1-op-1 sessies voor jou te hoog zijn, zijn er misschien andere mogelijkheden waarmee ik je alsnog kan ondersteunen. Zie ook de volgende vraag.

Hmm, dat is natuurlijk heel vervelend. Dat meen ik oprecht. Ik vind dat iedereen de mogelijkheid zou moeten hebben om te werken aan zijn of haar mentale gezondheid en persoonlijke groei. En het liefst natuurlijk ook met een therapeut waar je een klik mee hebt, want dat is volgens mij essentieel — of in ieder geval het halve werk. Helaas heeft niet iedereen die mogelijkheid…

En dan zou ik eigenlijk zeggen: wat mogen we toch dankbaar zijn in Nederlands dat er zoveel en over het algemeen zulke kwalitatief hoge zorg is. Vergoed! In principe (met uitzondering van je eigen risico). Als je nog geen stap richting de hulpverlening hebt gezet die je nodig hebt, moedig ik je aan om daar eens naar te kijken. Misschien is een afspraak bij je huisarts een goed begin, die kan je verder helpen en je vertellen wat er mogelijk is.

Als dat niet mogelijk voor je is, heb ik nog enkele opties waar je over kunt nadenken om alsnog hulp van mij te krijgen:

1. Je doet alsnog een traject bij mij, maar met een ‘andere mindset’.
Let op: ik zeg hiermee niet dat je financiële situatie altijd “een keuze” is of dat je “gewoon beter moet manifesteren”. Wat ik hiermee bedoel, is het volgende:

Ten eerste is ‘vergoede zorg’ óók niet gratis. Dat klinkt misschien zo, maar dat is het niet. De kosten voor de zorg worden altijd eerst van je eigen risico afgetrokken. Van die kleine 400 euro kun je al best veel krijgen bij mij. Zo goed als 5 online therapiesessies. Voor sommige mensen is dat al voldoende! En anders heb je een intensief traject waarin ik je alle belangrijkste tools kan bieden, waarna je zelf verder kunt.

2. Je doet alsnog een traject bij mij, maar we gaan creatief om met de tijd en verschillende kanalen.
In plaats van de gebruikelijke 5 sessies van 50 minuten, kunnen we bijvoorbeeld 10 sessies van 25 minuten inplannen. Soms kunnen we de sessies ook afwisselen: de ene keer wat langer, de andere keer korter. Ook in kortere sessies kan ik je veelal al veel bieden, mits je bereid bent om actief aan de slag te gaan met de tools en opdrachten die ik je geef. Daarnaast zou ik je ehealth-programma’s kunnen aanbieden die ik in mijn online cliëntsysteem heb. Daarmee kun je zelf tussen de sessies door verder werken aan je klachten.

3. Je volgt geen individueel traject bij mij, maar meld je aan voor de Play4balance Community!

In de Community bied ik verschillende wekelijkse (groeps)sessies aan. Tijdens deze sessies leer je oefeningen en tools om je klachten te verminderen en patronen te doorbreken. Daarnaast zullen er ‘themadagen’ komen voor actuele onderwerpen en ‘vragen aan de psycholoog’-sessies waarin je vragen kunt stellen. Hoewel de intensiteit en mate van maatwerk uiteraard niet te vergelijken zijn met een 1-op-1-traject, kun je hier wel regelmatig actief werken aan je mentale gezondheid. Dit alles is de komende tijd geheel gratis. Een deel van de content en activiteiten blijven kosteloos. Het volledige membership inclusief de wekelijkse sessies wordt uiteindelijk wel betaald, maar blijft zeer betaalbaar, namelijk: voor nog geen tientje per maand!

Het verschil in mijn tarieven komt door het btw-tarief: coaching valt wettelijk onder 21% btw, terwijl therapie in de meeste gevallen vrijgesteld is van btw, zo ook bij mij. Natuurlijk kunnen patronen en hulpvragen soms tussen therapie en coaching in liggen. Tijdens de intake bekijken we daarom samen wat qua traject het beste bij je past, zowel inhoudelijk als praktisch/financieel.

Heb je hier van tevoren al vragen over? Stuur me gerust een berichtje!

Ja, zeker!

Jouw privacy en de veiligheid van jouw gegevens vind ik erg belangrijk. Ik zorg er dan ook voor dat mijn werkwijze voldoet aan de AVG-wetgeving. Voor online trajecten maak ik gebruik van een speciaal cliëntsysteem dat voldoet aan de strenge eisen voor gegevensbescherming. Zodra je een online traject bij mij start, ontvang je alle benodigde informatie hierover. Verder kun je hier mijn privacyverklaring vinden met betrekking tot de verwerking van gegevens hier op mijn website. Voor de Community zal er een aparte privacyverklaring beschikbaar zijn, die je kunt inzien bij aanmelding.

Ja, ook dat.

Psychologen die als vrijgevestigde zorgaanbieder (in de wet ook wel solistisch werkende zorgverlener genoemd) op basis van de Zorgverzekeringswet of de Wet langdurige zorg werkzaam zijn, hebben op grond van de Wkkgz de verplichting om een klachten- en geschillenregeling te hebben en een klachtenfunctionaris aan te bieden. Dus ondanks dat ik niet in de reguliere hulpverlening werk, ben ik als zorgverlener ook verplicht om een klachtenreglement te hebben.

Zelf ben ik aangesloten bij de klachtenregeling NIP (Nederlands Instituut van Psychologen). Mocht je (in de toekomst ooit) een klacht hebben, dan kun je deze digitaal indienen door het klachtenformulier in te vullen. Deze kun je vervolgens indienen bij Klacht&Company via nip@klachtencompany.nl. 

In principe kunnen bijna alle coachvormen en oefeningen die in face-to-face sessies worden gedaan, ook online worden uitgevoerd. Soms vraagt dat om een creatieve aanpassing. Bijvoorbeeld bij opstellingen (over familieleden of bepaalde situaties) of technieken zoals Voice Dialogue. Het kan lastiger zijn om letterlijk van plaats te wisselen in de ruimte, maar dit kan vaak prima opgelost worden met symbolen of poppetjes die je gebruikt om de situatie in beeld te brengen en erop in te tunen. In mijn ervaring is dit overigens niet vaak nodig. Met specifieke vragen en technieken kan ik je meestal ook goed begeleiden ‘naar die plekken’ zonder dat je fysiek hoeft te verplaatsen of objecten nodig hebt.

Dat gezegd hebbende: als je specifiek (familie)opstellingen wilt doen in een groep, kan ik je uiteraard niet helpen. Of als je wilt oefenen met het letterlijk voelen van je grenzen en/of het fysiek aangeven ervan, zou je wellicht meer lichaamsgerichte coaching kunnen overwegen. Bijvoorbeeld bij een haptonoom of -therapeut.

Heb je nog andere vragen of overwegingen? Stuur me gerust een berichtje.

Goeie vraag! In principe is een korte, eenmalige chatsessie anoniem mogelijk. Dit zou dan meer een kennismaking zijn of een moment om een vraag te stellen aan mij als psycholoog/coach. Ik zou het echter niet officieel therapie of coaching noemen, maar eerder een vrijblijvende en informele dienst.

Als je je liever wat ‘anoniemer’ wilt voelen, is het bij een traject mogelijk om afspraken te doen via chat, e-mail of beeldbellen zonder je camera aan te zetten. Ook telefonisch contact waarbij je mij anoniem belt, is een optie. Voor officiële trajecten ben ik echter wettelijk verplicht om bij de intake je identiteit te verifiëren via een ID-check.

Dit houdt in dat ik je identiteitsbewijs moet controleren om zeker te weten dat ik met de juiste persoon werk. Daarbij is het noodzakelijk om je gezicht kort te zien, zodat ik kan bevestigen dat de identiteit op je ID overeenkomt met wie ik spreek.

Mag ik je een vraag terug stellen én een voorstel doen? Waaróm wil je graag anoniem blijven? Als dit voortkomt uit schaamte, wil ik je graag aanmoedigen om in ieder geval de gratis intake te overwegen. Hierbij kunnen we de camera uitlaten en hoef je pas, als je besluit om verder te gaan met een traject, je ID en gezicht te laten zien. Dit kan bijvoorbeeld aan het einde van de intake of aan het begin van onze eerste sessie.

Waarom stel ik dit voor?

1. Veiligheid en vertrouwen: Veel mensen voelen zich na de intake gezien en gehoord, en ervaren genoeg veiligheid en vertrouwen om alsnog hun gezicht te laten zien (indien ze zonder beeld begonnen zijn).
2. Heling door schaamte te doorbreken: Schaamte is een veelvoorkomende drempel in therapie. Juist het doorbreken hiervan helpt enorm bij zelfacceptatie, heling en persoonlijke groei. Het je kwetsbaar durven opstellen, waaronder het delen van je identiteit, is een krachtig onderdeel van dit proces.
   
   

Speelt er iets anders dat je tegenhoudt om je identiteit te delen? Of heb je nog andere vragen? Laat het me gerust weten. En natuurlijk kun je zo’n eerste berichtje anoniem versturen als je wilt.

Ja, natuurlijk!

Ben je geen vrouw, maar een man of non-binair? Je bent van harte welkom! In mijn carrière heb ik voornamelijk met vrouwen gewerkt, vooral tijdens mijn tijd bij het eetstoornissencentrum, maar ik werk ook zeker met ‘niet-vrouwen’ (zowel bij Play4balance als ook via Psycholoog Op Afstand). Dat ik mijn therapie en coaching aan vrouwen aanbied, heeft te maken met drie dingen:

1. Mijn grootste ervaring ligt bij het werken met vrouwen.
2. Mijn persoonlijke verhaal en de manier waarop ik ben opgegroeid, vooral mijn relatie met mijn moeder, spelen hierin een rol.
3. En heel praktisch: marketing. Mijn aanbod is al relatief breed, en om het efficiënt te communiceren, is het handig om een specifieke doelgroep aan te spreken.
   
   

Maak je dus geen zorgen: je kunt je gewoon aanmelden voor een gratis en vrijblijvende intake en dan kijken we samen of ik de juiste persoon ben om jou verder te helpen. Deal?

Ben je minderjarig? Ook dan ben je welkom! Tijdens mijn werk bij het eetstoornissencentrum heb ik veel ervaring opgedaan met jongeren vanaf 12 jaar, en ook met deze doelgroep werk ik nog steeds. Het is wel belangrijk dat jouw ouders of verzorgers op de hoogte zijn van het traject en betrokken worden (in meer of mindere mate, afhankelijk van je situatie).

NB: de online Community is wel alleen toegankelijk voor vrouwen vanaf 18 jaar, om een zo coherente en veilig mogelijke sfeer te waarborgen.

Heb je nog meer vragen of twijfels? Laat het me gerust weten, ik help je graag verder!